Dramat 1974

"Widmo wolności" składa się z luźno powiązanych ze sobą scen, które przedstawiają najdziwniejsze sytuacje. Główną ideą filmu, było wywrócenie standardowego pojmowania świata, do góry nogami. Oglądamy więc obiad, przy którym goście siedzą na muszlach klozetowych, a jeść udają się na osobności, do ustronnej kuchni; grupę mnichów grających w pokera o święte medaliki; rodziców, którzy poszukują swojej córeczki, chociaż ta wszędzie chodzi z nimi; parę, która gorszy się na widok zdjęć różnych zabytków; czy wreszcie snajpera, który po zabiciu grupy ludzi, dostaje wyrok śmierci, a jednak wychodzi spokojnie na wolność i rozdaje autografy.

Nicolas Mallet (Jean-Louis Trintignant) to skromny pracownik banku, który pogodził się ze swoją przeciętnością na rzecz poczucia bezpieczeństwa, jakie daje mu nudna praca. Jednak pod wpływem przypadkowo spotkanego, dawnego przyjaciela z liceum, powieściopisarza Claude'a Fabre'a (Jean-Pierre Cassel), staje się pewnym siebie uwodzicielem oraz aroganckim człowiekiem działającym bez skrupułów.

Dwóch bandytów - Jean-Claude (Gérard Depardieu) i Pierrot (Patrick Dewaere) - kradnie, napada na kobiety i zabija niewinnych ludzi. Któregoś dnia na ich drodze staje fryzjerka Marie-Ange (Miou-Miou). Znudzona dotychczasowym życiem postanawia do nich dołączyć.

Kontynuacja losów włoskiej gangsterskiej rodziny Corleone. Po śmierci głowy rodziny, schedę przejmuje jego syn Michael, który pragnie jeszcze bardziej poszerzyć ich przestępcze interesy.

W maju 1828 roku w Norymberdze pojawił się młody mężczyzna nie potrafiący porozumieć się z otoczeniem. Legenda mówi, że był synem Napoleona. Żyjący od urodzenia w całkowitej izolacji, stał się obiektem dociekań ówczesnych naukowców, dopóki nie został zamordowany w pięć lat później... Na tej kanwie Herzog buduje filozoficzny esej o człowieku nieskażonym cywilizacją, o duszy naiwnej, pięknej i czystej moralnie. W roli Hausera zagrał Bruno S. - upośledzony berliński clochard.

Detektyw Gittes podczas rutynowego śledztwa wpada na trop niebezpiecznej afery.

Burt Reynolds prowadzi atak z głębi boiska w znakomitym i ostrym jak brzytwa komediodramacie Roberta Aldricha (Lot Feniksa, Parszywa Dwunastka). Reynolds wciela się w postać byłego zawodowego quartebacka Paula Crewe’a, który znalazł się za kratkami po brawurowej ucieczce „pożyczonym” samochodem. Eddie Albert (Rzymskie wakacje), tym razem w roli daleko odbiegającej od jego klasycznych kreacji, gra sadystycznego strażnika zlecającego Crewe’owi stworzenie ze skazańców zespołu, który zagra z ekipą więziennych wartowników przygotowującą się do mistrzostw. Crewe początkowo zgadza się, by jego drużyna grała zachowawczo wobec brutalnych do granic możliwości funkcjonariuszy. Ale już pierwsza rozgrywka szybko zamienia się w zacięta walkę, w której jego zespół stawia czoła bezwzględnemu systemowi i spróbuje pokonać ostatni, najdłuższy jard, boiska!

Spokojny i zrównoważony architekt, po zamordowaniu jego żony i córki przeistacza się w bezwzględnego zabójcę.

Historia bogatego chłopaka kochającego się bez wzajemności w cynicznej kobiecie.

W trakcie hucznego otwarcia najwyższego na świecie wieżowca dochodzi do pożaru, który szybko trawi ogromny budynek.